روز جهانی زن و پروپاگاندای غرب

  • شنبه, 18 اسفند 1397 08:42
  • بازدید 4492 بار

یادداشتی ازحجت الاسلام والمسلمین دکترعلی اکبر عبدالاحدی مقدم-کارشناس مسائل فرهنگی

8 مارس برابر با ۱۷ اسفند، روز جهانی زن نام‌گذاری شده و نقطه کانونی جنبش زنان در جهان است. علت نام‌گذاری این روز به روز جهانی زن، گرامی‌داشتِ مبارزه زنان کارگر فابریکه نساجی کتان در سال 1857 میلادی در شهر نیویورک آمریکا است که در برابر شرایط کاری سخت و غیرانسانی با دستمزد کم کارگران زن در اوایل قرن بیستم قیام کردند و با این بی‌عدالتی مبارزه سازمان‌یافته و منظم کردند. این مبارزه برای احقاق حقوق زنان تا امروز ادامه دارد؛ البته بسته به مناطق مختلف جهان، تمرکز مطالبات زنان متفاوت است.

در ایران هم فعالان حقوق زن این روز را بهانه‌ای برای پی‌گیری مطالبات خویش برگزیده‌اند. به نظر می‌رسد بسیاری از مطالبات فعالان حقوق زن در ایران اثرپذیرفته از فضاسازی‌های رسانه‌ای قرار دارد؛ رسانه‌هایی که خوراک تبلیغاتی خود را از اتاق فکرهای سرویس‌های اطلاعاتی و امنتیتی غربی می‌گیرند و با القای این‌که زنان ایرانی در محرومیت به سر می‌برند و حقوق آن‌ها در کشور پایمال می‌شود سعی در ایجاد نارضایتی میان زنان دارند. همین رسانه‌ها با تحریف واقعیت زندگی زنان در اروپا و آمریکا، مطالبات حقیقی زنان ایرانی را تحریف می‌کنند و با استفاده از روش‌های گوناگون سعی دارند تا برخی کاستی‌هایی که در خصوص رعایت حقوق زنان در کشور وجود دارد را به مسائل دینی و نگاه حکومت اسلامی به زنان نسبت دهند؛ در حالی‌که بررسی جایگاه زنان در ایران و مقایسه آن با جایگاه زنان ومشکلات آن‌ها در کشورهای دیگر نشان می‌دهد که به‌خلاف جوسازی‌های رسانه‌های غربی و سازمان‌های بین‌المللی مدعی حقوق زنان، زنان ایرانی از حقوق اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بسیاری برخوردارند که برای زنان بسیاری از کشورهای دیگر آرزوست.
آمار نهادهای بین‌المللی نشان می‌دهد وضعیت زنان در کشورهای مدعی حقوق بشر و حقوق زنان بسیار اسفناک است اما غول‌های رسانه‌ای جهان که تحت سیطره لابی‌های قدرتمند زور و زر قرار دارند با تحریف واقعیت یا یا پنهان کردن نیمی از حقیقت، آمال و آرزوهایی زنان را به تصاویر روی جلد مجلات مد و زیبایی تنزل می‌دهند و این‌گونه القاء می‌کنند که با شبیه شدن به تصاویر روی جلد این مجلات، زنان به حقوق خود دست می‌یابند. هرچند به نظر می‌رسد جایگاه زنان در ایران آن‌گونه که بایسته و شایسته مقام زن است، محقق نشده است اما تصویری که رسانه‌های غربی و به تبع آن‌ها برخی فعالان مدعی احقاق حقوق زنان در ایران از وضعیت زنان ساخته‌اند فاصله بسیاری با واقعیت دارد و نادیده‌ گرفتن پیشرفت‌های زنان و حضور زنان در عرصه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی است.
بهتر است آمار منتشر شده از مؤسسات و سازمان‌های بین‌المللی را درباره وضعیت زنان در جهان، بدون غرض‌ورزی بررسی کنیم تا به پشت پرده هیاهوی رسانه‌های غربی و مدعیان حقوق بشر پی ببریم.
بر اساس آمار و اطلاعاتی که بنیاد تامسون رویترز(1)بر وبگاه(2) خود قرار داده است، خطرناک‌ترین کشورها برای زنان به‌ترتیب عبارت‌اند از:
1. هندوستان؛
2. افغانستان؛
3. سوریه؛
4. سومالی؛
5. عربستان سعودی؛
6. پاکستان؛
7. جمهوری دموکراتیک کنگو؛
8. یمن؛
9. نیجریه؛
10. آمریکا.
این رده‌بندی بر اساس سنجش شاخصه‌های زیر به دست آمده است:
1. مراقبت‌های بهداشتی: دسترسی عمومی به بهداشت، متخصصان اپتومتری، دندانپزشکان، پزشکان عمومی و پزشکان متخصص دارای تخصص در زمینه معلولیت، بیماری یا برخورد با آسیب‌های جسمی و روحی؛
2. تبعیض: تبعیض شغلی و ناتوانی در ایجاد معیشت، زمینه‌های تبعیض مانند حقوق مالکیت یا وراثت، فقدان دسترسی به آموزش و عدم دسترسی به تغذیه مناسب؛
3. سنت‌های فرهنگی: حملات با اسید، ختنه زن، ازدواج در سن کودکی، ازدواج اجباری، سنگسار، سوء‌استفاده فیزیکی یا جسمی (بیگاری) و قاچاق زنان؛
4. خشونت جنسی: استفاده از تجاوز به‌مثابه سلاح جنگی، تجاوز افراد غریبه، فقدان دسترسی به عدالت در موارد تجاوز، آزار و اذیت جنسی و اجبار به رابطه جنسی؛
5. خشونت غیرجنسی: خشونت در درگیری و نزاع، خشونت خانگی، سوءاستفاده و توهین جسمی و روحی؛
6. قاچاق انسان: خدمت خانگی، کار اجباری، بیگاری، ازدواج اجباری و بردگی جنسی.
بررسی و متوسط گیری وضعیت زنان در این 6 شاخصه سبب رتبه‌بندی 10 کشور خطرناک برای زنان است. چنان‌که روشن است، رتبه‌های بالای کشورهایی همچون افغانستان، سوریه، سومالی و یمن درگیرشدن این کشورها در جنگ‌هایی است که مسبب آن‌ها کشورهای غربی بوده‌اند.
نکته جالب توجه این‌جاست که ایران و زنان ایرانی در هیچ یک از شاخصه‌ها جزء 10 کشور اول نبوده است به‌جز شاخص تبعیض که رتبه ایران 10 عنوان شده است که دلیل آن را باید در تفاوت زنان در میزان ارث و دیه جستجو کرد.
یکی دیگر از آمارهای جالب توجه در مورد وضعیت زنان و حقوق آن‌ها در جهان، آمار مربوط به کشورهایی با بیشترین تجاوز جنسی در جهان است که در سایت‌های مختلف (3)در دسترس است. رتبه‌بندی 10 کشور جهان با بیشترین میزان تجاوز جنسی به زنان در سال‌های مختلف به این قرار است:

به‌یقین همه می‌پذیرند که از حقوق اولیه هر زن، حفظ حریم خصوصی و حرمت ناموسی اوست که به گواهی آمار سازمان‌های جهانی این حق در کشورهای مدعی دفاع از حقوق بشر و حقوق زنان رعایت نمی‌شود. چند نکته قابل توجه در این آمار وجود دارد که به صورت مختصر از این قرارند:
1. این آمار مربوط به تجاوزهایی است که گزارش شده‌اند، یعنی بسیاری از موارد تجاوز به عنف در این کشورها بنا به دلایل مختلف اساساً اعلام نمی‌شوند؛
2. بالاترین آمار مربوط به کشورهایی است که بیشترین میزان آزادی در پوشش را دارند. به‌خلاف ادعاهای رسانه‌های غربی -که نوع پوشش قربانیان تجاوز در قربانی‌شدن آن‌ها بی‌اثر است- تصور عمومی میان زنان غربی چنین نیست. این موضوع را می‌توان در شعارها و پلاکاردهایی که در روز جهانی زن در کشورهای مختلف نوشته می‌شوند دید؛ شعارهایی با این مضمون که نوع لباس پوشیدن من نشانه رضایت به عمل جنسی نیست که با عنوان انگلیسیthis is not consent توسط زنان این کشورها سر داده می‌شود.
3. در حالی‌که زنان کشورهای غربی به دنبال تساوی در حقوق و دستمزد قانونی، حفاظت از جان و ناموس خود برابر خشونت‌های جنسی و جسمی، نگاه تحقیرآمیز رسانه‌ها به زن و جایگاه آن‌ها در جامعه و مخالفت با استفاده ابزاری از جذابیت‌های زنانه برای تبلیغ کالا و خدمات شرکت‌های بزرگ و چندملیتی هستند، فعالان حقوق زنان در ایران بدون درک واقعی از وضعیت زنان در غرب به‌دنبال فروکاهش جایگاه زنان ایرانی و دور کردن آن‌ها از نقش‌های اصلی زن در زندگی هستند. در این مسیر بیشترین هجمه و تبلیغات بر روی نوع پوشش زنان و تأکید بر آزادی در پوشش است که همان‌گونه که در بالا اشاره شد یکی از دلایل مصونیت زنان ایرانی در مقابل تجاوز و خشونت همین پوشش ایرانی–اسلامی آن‌ها است.
4. موضوع جالبی که در این میان وجود دارد برخورد رسانه‌های جهانی و سازمان‌های حقوق بشری با مسئله حقوق زنان در جهان است. مطابق آماری جهانی، باید بیشترین فشار را به کشورهای غربی آرود تا حقوق زنان رعایت شود و حداقل زنان را در مقابل تجاوزات جنسی و خشونت‌های جسمی و روحی محافظت کرد؛ درحالی‌که برخی با ابزار دفاع از حقوق زنان درصدد فشارآوردن به کشور ما هستند.
هرچند باید اذعان کرد که جایگاه زنان در ایران با وضعیت ایده‌آلی که اسلام ترسیم کرده است فاصله دارد اما گام‌های موفقیت‌آمیزی که در زمینه تساوی حقوق زن و مرد در کشور برداشته شده است، قابل چشم‌پوشی نیست؛ بنابراین زنان ایرانی باید ضمن پاسداشت دستاوردهای جمهوری اسلامی در حوزه زنان، راه را بر کسانی که سعی دارند مطالبات آن‌ها را منحرف کرده و ارزش‌های غربی را به‌عنوان مطالبات زنان ایرانی جا بزنند، ببندند و زمینه رشد و ترقی واقعی زنان ایرانی را فراهم کنند.

منابع

 1 . بنیاد تامسون رویترز به عنوان یک سازمان بشردوستانه مستقل در انگلستان و ایالات متحده آمریکا به ثبت رسیده است. هدف این بنیاد روزنامه‌نگاری آزاد و مستقل، پیگیری حقوق بشر و مبارزه جهانی با قاچاق انسان، توانمندسازی زنان و حاکمیت قانون است.
 2 - poll2018.trust.org
  3- htrendrr.net/13049/countries-with-highest-rape-crime-famous-global-statistics/ , katehon.com/389-top-10-countries-with-highest-rape-crime.html , newswatchngr.com/10-countries-with-highest-rape-crime-37089 , timesofindia.indiatimes.com/india/countries-with-the-most-rape-cases/articleshow/63897729.cms

این مورد را ارزیابی کنید
(4 رای‌ها)

نظر دادن

پیام هفته

تحمیل نظر خویش بر آگاهان
قرآن : ... ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ کُونُوا عِباداً لي‏ مِنْ دُونِ اللَّهِ ... (سوره نحل، آیه 52)ترجمه: هیچ کس (حتی پیامبر) حق ندارد به مردم بگوید به جای خدا مرا عبادت کنید.حدیث: روی الحلبی قلتُ لاَبی عبدالله علیه السلام ما أدنى ما یکون به العبد کافراً ؟ قال: « أن یبتدع به شیئاً فیتولى علیه ویتبرأ ممّن خالفه (معانی الاخبار ، ص 393)ترجمه: ... حلبی روایت می کند که از امام صادق (ع) پرسیدم : کمترین سبب کافر شدن انسان چیست؟ فرمودند : این‌که بدعتی بگذارد و از آن بدعت جانبداری کند و از هر کس با او مخالفت کند روی برگرداند و آنان را متهم و منزوی سازد.

ادامه مطلب

موسسه صراط مبین

نشانی : ایران - قم
صندوق پستی: 1516-37195
تلفن: 5-32906404 25 98+
پست الکترونیکی: این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید